De veelzijdigheid van de Verenigde Staten
Door: Piet en Hilma
10 September 2010 | Verenigde Staten, Las Vegas
De afgelopen dagen hebben we wat minder van ons laten horen, vooral vanwege de afwezigheid van Wifi. Daarom loop ik snel de afgelopen dagen door.
Met pijn in ons hart hebben we Grand Canyon achter ons gelaten. Hilma is zelfs weer heel vroeg opgestaan om de zonsopkomst te fotograferen. Daarna onderweg naar wat vooraf niet onze favoriete bestemming was: Las Vegas.
Wat ons betreft doet Las Vegas ons denken aan Marijke Helwegen: iedereen ziet dat het lelijk en nep is, zelf denkt ze heeeel mooi te zijn. We zaten in een van de grotere Hotel (resorts) La Mirage. De kamers zijn prachtig modern. Maar de triestheid van een casino komt goed naar voren als je om half acht in de ochtend bij Starbucks koffie gaat halen en je verdwaasde gokkers van een ‘slot machines’ ziet opkijken; ze hebben weer een nacht vergokt.
Dus Las Vegas al na 1 nacht achter ons gelaten. Op weg naar Californie moesten we voor Hilma nog een bijna onneembare hindernis zien te overwinnen: Death Valley. Mijn geliefde had iets te veel angstige berichten over deze plek gelezen. Uit voorzorg was de auto dus extra zwaar van de meegebrachte noodvoorraad water, brood, koekjes en nog meer water.
Bovendien wenste ze zelf de hele Death Valley door te rijden. Het idee dat ik ergens zou willen stoppen om uit te stappen en rond te kijken was haar te machtig. Alleen in het Visitor Center “mochten” we uit de auto om daarna weer vlot door te rijden. Zelfs op aanwijzing van de borden langs de weg moest de airconditioning in de auto uit; wij reden dus zwaar zwetend door Death Valley!
Natuurlijk hebben we het gered. We zijn zelfs nog een heel eind doorgereden naar een schattig plaatsje Kernville, bij een mooi meertje. Heerlijk rustig na het geraas in Vegas en heerlijk koel na Death Valley.
Vanochtend op pad via een hele mooie weg door het Sequoia National Forest (da’s weer wat anders dan het Park). Uitgestapt om een leuke wandeling te maken langs 100 Giant Trees. Vast nog niet zo indrukwekkend als in het National Park, maar heerlijk rustig. Zo rustig dat een eekhoorn zelfs een heel Piep en Fluit gesprek met Hilma begon.
We zijn vandaar helemaal naar Fresno door gereden. Dat moest wel omdat onze reis adviseur (we noemen geen namen, maar ze heet Gerda) had bedacht dat het een leuk idee zou zijn om in Pinehurst te slapen. De quizvraag van deze vakantie: zoek een slaapplaats in Pinehurst, niet zijnde een cabin die zo uit Twinpeaks lijkt te komen.
Het waren dus weer enerverende dagen, maar we zeggen: See You!
Met pijn in ons hart hebben we Grand Canyon achter ons gelaten. Hilma is zelfs weer heel vroeg opgestaan om de zonsopkomst te fotograferen. Daarna onderweg naar wat vooraf niet onze favoriete bestemming was: Las Vegas.
Wat ons betreft doet Las Vegas ons denken aan Marijke Helwegen: iedereen ziet dat het lelijk en nep is, zelf denkt ze heeeel mooi te zijn. We zaten in een van de grotere Hotel (resorts) La Mirage. De kamers zijn prachtig modern. Maar de triestheid van een casino komt goed naar voren als je om half acht in de ochtend bij Starbucks koffie gaat halen en je verdwaasde gokkers van een ‘slot machines’ ziet opkijken; ze hebben weer een nacht vergokt.
Dus Las Vegas al na 1 nacht achter ons gelaten. Op weg naar Californie moesten we voor Hilma nog een bijna onneembare hindernis zien te overwinnen: Death Valley. Mijn geliefde had iets te veel angstige berichten over deze plek gelezen. Uit voorzorg was de auto dus extra zwaar van de meegebrachte noodvoorraad water, brood, koekjes en nog meer water.
Bovendien wenste ze zelf de hele Death Valley door te rijden. Het idee dat ik ergens zou willen stoppen om uit te stappen en rond te kijken was haar te machtig. Alleen in het Visitor Center “mochten” we uit de auto om daarna weer vlot door te rijden. Zelfs op aanwijzing van de borden langs de weg moest de airconditioning in de auto uit; wij reden dus zwaar zwetend door Death Valley!
Natuurlijk hebben we het gered. We zijn zelfs nog een heel eind doorgereden naar een schattig plaatsje Kernville, bij een mooi meertje. Heerlijk rustig na het geraas in Vegas en heerlijk koel na Death Valley.
Vanochtend op pad via een hele mooie weg door het Sequoia National Forest (da’s weer wat anders dan het Park). Uitgestapt om een leuke wandeling te maken langs 100 Giant Trees. Vast nog niet zo indrukwekkend als in het National Park, maar heerlijk rustig. Zo rustig dat een eekhoorn zelfs een heel Piep en Fluit gesprek met Hilma begon.
We zijn vandaar helemaal naar Fresno door gereden. Dat moest wel omdat onze reis adviseur (we noemen geen namen, maar ze heet Gerda) had bedacht dat het een leuk idee zou zijn om in Pinehurst te slapen. De quizvraag van deze vakantie: zoek een slaapplaats in Pinehurst, niet zijnde een cabin die zo uit Twinpeaks lijkt te komen.
Het waren dus weer enerverende dagen, maar we zeggen: See You!
-
10 September 2010 - 15:04
Gerda, Ja, Ja:
Was een suggestie hoor, hoef je niet op te volgen...... kan het me zelfs niet meer herinneren.... smul nog steeds van jullie verhalen, heerlijk. Wanneer komt dat boek uit, Piet??? -
10 September 2010 - 20:05
Alexandra:
Jammer dat jullie niet gestopt zijn. We hebben toeo nog in Death Valley in een geweldig hotel overnacht... Midden in de woestijn. Niet het motel laag in het dal, maar net wat hoger tegen de heuvels. -
11 September 2010 - 11:21
Marjan :
Jeetje wat zullen jullie genieten!!! Prachtige foto's, die heeft Hilma vast gemaakt. Sorry Piet, dat zie ik jou niet doen, ha, ha... Krijg ook al de kriebels om volgend jaar zo'n mooie reis te maken. Stond ook hoog op mijn verlanglijstje, dus wie weet. Ik snap wel dat jullie Las Vegas niets vonden/vinden. Ik heb er ook niets mee. Ga ook liever de natuur in. Geniet nog lekker verder, nog een week te gaan. Groetjes van Cor en Marjan, Manon (erg blij met jullie auto hoor) en last but not least Roy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
