Van de zee naar de Andes

De bestemming voor deze dag is Rio Mayo. Vanuit het prachtige Bahia Bustamante de weg op. Deze dag moeten er vooral kilometers gemaakt worden. Dus snel de richting Comodore. Dit is, volgens Hilma, een echte mannen stad. Dat zal vast wel kloppen, want het is een “oliestadje”. Na het kopen van wat proviand weer door, de pampa op.

Nou zijn de pampa’s doorgaans grote vlakten, maar op dit stuk weg liggen her en der de ja-knikkers verspreidt. Grappig genoeg is dit dus het centrum van de Argentijnse olie-industrie, maar zijn de benzinepompen extreem schaars. Maar zelfs in de bergen (heuvels) waar we doorheenrijden zie je de oliepompen staan.


Behalve de Estancia waar we verblijven is daar verder niets. Behalve dan dat er geen verharde wegen zijn … maar daarover later meer. Eerst een nacht vroeg slapen, want morgen wacht het eerste deel van de RN40.

De Ruta 40 is een beruchte weg. Hele stukken zijn namelijk onverhard. En dan hebben we het niet over een stukje van 100 meter zandpad, maar over kilometers losse stenen. Zelfs met een snelheid van maar 15 kilometer per uur hoor je steeds de keien tegen de auto aanslaan. Hilma heeft vandaag het moeilijke stuk gereden. Toen het heerlijk gladde asfalt begon, heb ik het stuur overgenomen.

Het reisdoel voor vandaag is Los Antigos. Grappig genoeg ligt dat aan het Lago de Buenos Aires. Maar nog veel belangrijker, het ligt aan de voet van de Andes. Het stuk weg ernaar toe is werkelijk prachtig. Tussen de glooiende heuvels door zie je steeds beter die enorme bergketen. Het blijft toch schitterend om de besneeuwde bergen, waar je vroeger op school over hoorde, nu in levende lijve te zien.

Het mooiste is nog wel, vanuit onze hotelkamer kijken we over het meer naar de bergen … en het uitrusten is wel nodig, want morgen weer de keienweg op. Hasta la vista!

PS. het internet is hier extreem traag… dus Hilma mag weer geen foto’s uploaden van Piet ;-(