Boulder Loop Trail, Rena zal trots zijn

De White Mountains in, dat was het eenvoudige plan. Dan stap je na het ontbijt de auto in om op weg te gaan. Natuurlijk stop je voor benzine (ik citeer Hilma: "noooooooit de bergen in zonder eerst te tanken") en ga je naar het Forrest Information Centre. Daar vraag je wat er te zien en te wandelen is.

Een schattige en vriendelijke oude dame in zo'n Yogi Bear uniform vertelt je met veel plezier hoe mooi het allemaal is. Neem bijvoorbeeld de Boulder Loop Trail, een wandeling met als hoogtepunt een schitterende uitkijk op de White Mountains. 3,1 mile en ongeveer twee en een half uur. Ze had hem laatst nog met haar kleindochter gelopen; zwaar, maar mooi. Na nog wat meer informatie, lopen Hilma en ik naar buiten.

Lachend natuurlijk, snel 3,1 mile uitgerekend, dat is 5 kilometer, daar zouden we twee en een half uur over moeten doen? Watjes die Amerikanen. We zouden het in een uurtje max doen en daarna de rest van de scienic route eens even afwerken.

En inderdaad, de eerste paar honderd meter waren van een Luxemburgse schattigheid. Daarna begon het geklim en geklauter. Paden die maar omhoog bleven gaan. Hilma en ik verloren net zo veel vocht als we konden drinken en hijgden als een gemankeerde berggeit. Maar we hebben het gehaald, Rena (onze PT) kan trots op ons zijn. We hebben genoten van het uitzicht en geleerd dat afdalen ook nog behoorlijk zwaar is. En dat het enige "wild life" wat we tot op heden hebben gezien een paar Eekhoorns zijn.

Vermoeid de auto in en op weg naar een plek om te lunchen. Vreemder dan deze pizza place zal het niet worden. Twin Peaks en een lijzig pratende mevrouw die heel graag onze foto's wilde zien. Haar pizza was wel weer erg lekker. Na een mooie vervolgrit nog wel even een zwembroek gekocht om verdere compromitterende situaties te voorkomen. Wat dat betreft kunnen jullie dus de foto's veilig bekijken.

See you all!