On the Rocks
Door: Piet
27 Oktober 2012 | Argentinië, El Calafate
Als je in El Calafate bent moet je wel naar Perito Moreno. De gletsjer wel te verstaan, want in dit land is ook nog (heel ergens anders) een plaats Perito Moreno en (weer heel ergens anders) een meer met dezelfde naam. Naar het schijnt zijn er al toeristen zoekgeraakt in deze “Bermuda” driehoek. Wij besloten voor een “full works trip naar de gletsjer”.
Dat wil zeggen in de ochtend met de bus richting het Nationale park. Bij het eerste uitzichtpunt uiteraard de eerste oh en ah’s en de eerste foto’s. Door naar het voornaamste uitzichtpunt. Een heel web van wandelpaden van waaraf je de gletsjer kunt bekijken. Het blijft een vreselijk indrukwekkend gezicht. De Perito Moreno is zo’n 14 kilometer lang en 5 kilometer breed en aan de voorkant kijk je tegen een ijsmassa van 60 meter hoog aan.
Natuurlijk mogen de souvenirshop en de “cafetaria” niet ontbreken. Al was dat in dit geval meer een oude damesclubhuis. Werkelijk busladingen (maar ook taxi’s) met bejaarde dames werden hier afgezet. Volgens mij hadden een aantal van deze dames het ontstaan van de gletsjer nog meegemaakt.
Wij gingen de boot in om na een korte tocht over het meer aan de andere oever te landen. Het echte werk ging beginnen. Een laatste sanitaire stop en op pad. Bij de laatste tussenstop werden de klauterijzers ondergebonden. Het echte avonturiergevoel maakt zich van je meester. Gelukkig hadden we een Engelstalige gids zodat we ook nog wisten wat we deden. Bijna 2 uur liepen we over de gletsjer. Van een afstand is het al een enorme brok ijs, als je er op loopt is het gigantisch. Het prachtig blauwe ijs, de onverwachte spelonken, de natuur maakt het toch weer prachtig.
Zoals het een goede gids betaamt waren er ook nog de nodige toeristische onderdelen. Bekijk bijvoorbeeld de levensechte ijsklim foto. Aan het eind van de toer was er voor iedereen Whiskey on the rocks. Met versgehakt ijs. Ik vergat mijn bezwaar tegen whiskey met ijs maar even.
Namens Hilma overigens vreselijk bedankt voor alle reacties bij de stukjes en foto’s (al is het plaatsen van 5 reacties wat overdreven). We houden jullie op de hoogte: hasta la vista.
Dat wil zeggen in de ochtend met de bus richting het Nationale park. Bij het eerste uitzichtpunt uiteraard de eerste oh en ah’s en de eerste foto’s. Door naar het voornaamste uitzichtpunt. Een heel web van wandelpaden van waaraf je de gletsjer kunt bekijken. Het blijft een vreselijk indrukwekkend gezicht. De Perito Moreno is zo’n 14 kilometer lang en 5 kilometer breed en aan de voorkant kijk je tegen een ijsmassa van 60 meter hoog aan.
Natuurlijk mogen de souvenirshop en de “cafetaria” niet ontbreken. Al was dat in dit geval meer een oude damesclubhuis. Werkelijk busladingen (maar ook taxi’s) met bejaarde dames werden hier afgezet. Volgens mij hadden een aantal van deze dames het ontstaan van de gletsjer nog meegemaakt.
Wij gingen de boot in om na een korte tocht over het meer aan de andere oever te landen. Het echte werk ging beginnen. Een laatste sanitaire stop en op pad. Bij de laatste tussenstop werden de klauterijzers ondergebonden. Het echte avonturiergevoel maakt zich van je meester. Gelukkig hadden we een Engelstalige gids zodat we ook nog wisten wat we deden. Bijna 2 uur liepen we over de gletsjer. Van een afstand is het al een enorme brok ijs, als je er op loopt is het gigantisch. Het prachtig blauwe ijs, de onverwachte spelonken, de natuur maakt het toch weer prachtig.
Zoals het een goede gids betaamt waren er ook nog de nodige toeristische onderdelen. Bekijk bijvoorbeeld de levensechte ijsklim foto. Aan het eind van de toer was er voor iedereen Whiskey on the rocks. Met versgehakt ijs. Ik vergat mijn bezwaar tegen whiskey met ijs maar even.
Namens Hilma overigens vreselijk bedankt voor alle reacties bij de stukjes en foto’s (al is het plaatsen van 5 reacties wat overdreven). We houden jullie op de hoogte: hasta la vista.
-
28 Oktober 2012 - 19:00
Anke:
Nog een nachtje slapen en dan vast een hele prettige verjaardag en drink er maar een lekker argentijns wijntje op.anke -
29 Oktober 2012 - 11:29
David:
Waar is die korte broek? -
29 Oktober 2012 - 19:41
Margreet:
Gefeliciteerd!! Hier vanuit de pleurende regen en onweer en nachtvorst, je mist niks! -
31 Oktober 2012 - 22:10
Sonja:
Wauw! Ziet er koud uit maar wel heel erg mooi! -
01 November 2012 - 10:58
Gerrit Mulder:
Hilma en Piet de foto's zeggen genoeg mooi dat jullie mij op deze manier deelgenoot maken van het indrukwekkende landschap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
