Califorvacation

Het plan was eenvoudig, redelijk op tijd vertrekken uit Klamath Falls en op weg naar Eureka in Californië. Een stevig stuk doorrijden, maar de wegen zijn prima en afwisselend. Dus het schiet lekker op en het wordt tijd voor een koffiestop. Starbucks is dan de logische keuze maar we hadden ook al een paar keer Dutch Bros. gezien, dus die moesten we maar eens proberen.

Alhoewel het een drive thru was, parkeerde wij natuurlijk onze auto om meteen even de benen te strekken. Hilma begint met bestellen en vertelt terloops dat we Dutch zijn. De hele crew van de vestiging raakt in een staat van opwinding. Zo'n typisch Amerikaans blij meisje begint te roepen "are you realy Dutch? How awesome!" Om vervolgens te vertellen dat de koffie gratis is. We hebben de fooi pot dus maar goed gespekt.

Eerder op de dag hadden we langs de weg al wat herten gezien, maar nu stonden er borden dat we moesten oppassen voor overstekende Elanden (Elk) en inderdaad er zat, liep en lag een hele roedel langs de kant van de weg. Toeristen er omheen, fototoestellen in de aanslag. Een jong mannetje daagde de oude man van de groep uit. Met een paar simpele bewegingen werd de jongeman weggejaagd, zo de snelweg op, waar net op tijd een gigantische vrachtwagen wist te stoppen.

In Californië zijn nog overal van die prachtige gigantische bomen te vinden. Je rijdt letterlijk tussen de reuze bomen door. Zo reden we Eureka in. Het stadje waar het noorden van Californië begint. Het heeft een wat rustige vibe en er hangen nogal wat hippies rond die er net iets te lang zijn blijven hangen. Op aanraden van de meneer van het hotel gingen we naar The Local, de kroeg om bier te drinken. De beste man had groot gelijk. Knee Deep IPA is voorlopig een van mijn favorieten.

Zaterdagochtend op weg naar Highway 1. Vanaf Eureka is het nog een flinke rit naar Legget waar de 1 begint. En alhoewel de weg officieel een kustweg is, moet je eerst een soort toelatingsexamen door de bergen doen. Gedurende 22 mijl is het bochten draaien en berg op, berg af. Om dan ineens aan de kust te komen. Daar hingen nog de laatste flarden mist die de foto's een extra cachet geven.

Bij Fort Bragg 'moesten' we toch even stoppen bij de West Coast Brewery. En ja, eerlijk is eerlijk, hier aan de kust kunnen ze ook erg lekker bier brouwen. Kortom, Hilma heeft ons naar Willits gereden. Het was een prachtige dag, maar dit keer heeft Booking ons misschien wat geflatteerde foto's van het motel laten zien...