Rustig aan in de olympische stad

Ons appartement hier in Montréal is werkelijk geweldig. Groot, met een aparte badkamer, een slaapkamer en een grote keuken en zitkamer. Ook nog eens van alle gemakken voorzien (een afwasmachine en een espressoapparaat!). Volgens Hilma is het enige nadeel dat het een souterrain is, dus echt licht is het niet.

Maar wel heerlijk om na al het gereis lekker uit te slapen, ons eigen ontbijtje te maken en even loom en landerig rond te hangen. Om pas weer na te gaan denken over wat we met de lunch zouden gaan doen. Lang leven het internet, ik vond Milano Café, louter juichende recensies op het web en op nog geen tien minuten rijden.

Als je op Google kijkt, is het aardig om verder dan de eerste 10 hits te kijken. Hilma zocht op Google en zag, terwijl ze scrolde nieuws over een heuse "maffia hit". Ik zei nog dat dit een aantal jaren geleden was. Maar aangekomen bij het café zat het vol van die echte Italiaanse mannetjes. Soms zelfs met zo'n dikke sigaar en puntige schoenen. Als er dan ook nog een Ferrari komt voorrijden, dan weet je wat voor Café het is ... maar ze hadden er wel ongelofelijk lekker sandwiches en koffie!

Om toch nog iets te doen, naar het oude Olympische park in de stad. Yep, Montréal is er bijna failliet op gegaan, maar uiteindelijk hebben ze toch nog een toepassing voor de gebouwen weten te vinden. In het oude indoor wielerstadion is nu het BioDrome, een reis door de ecologie van het regenwoud, de Lawrence Baai en het leven rond de poolcirkel. Helaas lag mijn favoriet, de otter, te slapen. Maar een welbestede middag inclusief een slapende luiaard.

Tijd om weer lekker zelf te koken in ons appartement: see you all.