Ongekende hoogte en een lichtspektakel

De maandag begon rustig met een ontbijt en even lekker in ons chalet zitten. Natuurlijk had Hilma bij de balie allerhande informatie opgedaan, zoals waar we konden wandelen. Met die informatie was het duidelijk dat we een stevige middagwandeling zouden gaan maken. Misschien goed om even tussendoor te vermelden dat naast het hotel een ski gebied ligt. Met verschillende liften en zelfs een skischans.

Om te wandelen zouden we heel simpel met de stoeltjeslift omhoog moeten om daar bij het begin van de wandeling aan te komen. Dus wij in de stoeltjeslift. Ongeveer 50 meter onderweg drong het ineens tot me door dat mijn hoogtevrees en een stoeltjeslift een hele slechte combinatie zijn. Hilma zat heerlijk te genieten van het uitzicht en ik keek strak voor me uit en probeerde de stalen beugel fijn te knijpen.

We kwamen veilig boven aan en vonden snel het begin van de wandeling. We liepen door Lapland zoals je Lapland voorstelt. Een besneeuwd landschap met besneeuwde bomen. Halverwege een hutje waar elke langskomende wandelaar wat hout op het vuur gooit zodat het altijd aan blijft.

Over de terugweg met de stoeltjeslift ga ik gewoon niets zeggen. Behalve dan dat het voor mijn gevoel een uur of zes duurde.

De avond was voor het Noorderlicht. Ongeveer 10 mensen hadden overdag al linkjes en foto’s gestuurd van het Noorderlicht … in Nederland! Maar volgens ons (en de Aurora app) kon het hier ook niet misgaan. Bij het ophalen bij het hotel wees de gids ons al op de eerste verschijnselen van het licht.

Met de bus (en een buschauffeur die van doorrijden op besneeuwde wegen hield) naar een plek buitenaf. Daar is immers geen lichtvervuiling en kun je het Noorderlicht supergoed zien … als er tenminste geen wolken zijn.

Het gebrek aan lichtspektakel werd door de gidsen goedgemaakt met het schenken van warme cranberry sap, geroosterde worstjes en Marshmallows boven het vuur. En net op het moment dat we dachten dat het Noorderlicht aan ons neus voorbij zou gaan brak het spektakel los. Een groene dans van licht met af en toe rode kleuren erbij. Iedereen maakte eindeloos foto’s en filmpjes. We kunnen er maar een paar hierbij laten zien.

Moe maar voldaan met de bus naar huis. Ruim na middernacht gingen we het bed in om te dromen van het lichtspektakel.