Op weg met een aardbei eland

De weg van Tete Jaune naar Kamloops is de weg die Hilma het meeste vreest. Dit zou het hoogtepunt van de bosbranden moeten zijn. Maar, daar hebben we helemaal niets van gemerkt. En eigenlijk was Hilma daar dan wel weer een beetje teleurgesteld. Over de verder mooie weg kunnen we nog zeggen dat we onze lunch gebruikten bij de schattige 'Strawberry Moose'. Met in de bediening een Nederlandse puber, inclusief oranje schort.

Even tussendoor, waar ik in het vorige stukje Moose zei bedoelde ik Caribou (stop de tijd).

Kamloops is een aardig stadje met een microbrewery The Noble Pig waar je ook prima kunt eten. En omdat we op weg gaan naar het wijngebied, waar ik van Hilma geen bier mag bestellen, drink ik nog een lekkere IPA.

De volgende ochtend ook een prima ontbijtje en rustig aan de weg op. Via achteraf weggetjes met mooie uitzichten naar Kelowna. Want je kunt hier kiezen tussen of de snelweg, of een gravelroad. Bij de laatste heb je wel een prachtige omgeving. Met buffels op de heuvels en kleine en grote meertjes overal.

Met de eindbestemming in zicht zei dat auto dat hij een 'oil change' wilde. Na wat heen en weer gedoe blijken ze hier in Canada een drive thru olieververs bedrijf te hebben. Super aardig en mega snel ben je weer op weg.

We zitten in West Kelowna in het uber chique wijn district, in een B&B met uitzicht op het meer, wijngaarden en dat alles bij een temperatuur van ongeveer 30 graden. Kortom, wij gaan de komende dagen wel doorkomen.