Tijd om Montreal en Canada weer te verlaten en op weg te gaan naar de VS. Dus ook de laatste Canadese Dollars opgemaakt bij een benzinepomp. Hilma maakte een jonge pompbediende blij met alle restanten aan klein geld. Doel was de Vermont Route 100, zeg maar je van het van de Indian Summer qua herfstkleuren en het bekijken van New England.

Het is hier dan ook prachtig. De glooiende heuvels, de bomen die alle kleuren hebben, van groen en geel, maar ook alle variaties rood en oranje. Langs de weg de huizen zoals je ze hier ook zou verwachten, hout met netjes gemaaide grasvelden en met Halloween voor de deur ook overal pompoenen.

Hilma had nog een "geheim" doel tijdens de rit. Vermont is de geboorteplaats van Ben & Jerry. Hier staat ook een ijsfabriek en daar zijn ... rondleidingen. Hilma als een blij kind in een ijsfabriek. En het is ook een hele leuke ijsfabriek. Ondanks dat ze inmiddels onderdeel zijn van Unilever hebben ze een eigen karakter behouden. Aandacht voor het ijs, aandacht voor eerlijke ingrediënten en aandacht voor de mensen.

Minstens zo belangrijk, bij Ben & Jerry nemen ze zaken doen serieus, maar zichzelf niet al te serieus. Zo kent de tourguide ook een aantal "cowjokes". Maar de favoriete van Hilma was toch wel de flavour graveyard. Elk jaar komen er bij B&J 5 nieuwe smaken in de handel, maar er verdwijnen er ook weer 5 ... die liggen, met een glimlach, op het kerkhof.

Ons hotel was in Montpelier, de hoofdstad van Vermont. Er wonen toch wel ... 8.000 mensen in de "stad" (kan Heemskerk toch nog hoofdstad van Europa worden?). Maar het is er wel ongelofelijk leuk. Voor zo'n klein plaatsje heel veel verschillende soorten kroegen en veel verschillende soorten restaurants. En dan ook nog kroegen met de lekkerste bieren van microbreweries. Kortom, Montpelier en Vermont zijn klein ... maar heel fijn.

See you all